-
1 oficer
* * *mppl. - owie (commissioned) officer; oficer dowodzący commanding officer; oficer liniowy line officer; oficer łącznikowy liaison officer; oficer rezerwy reserve officer; oficer sztabowy staff officer; młodszy oficer subaltern; starszy oficer general officer; ranga l. stopień oficera comission.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oficer
-
2 dowódca
-y; -y; m(decl like f in sg: wódz) commander; ( oficer dowodzący) commanding officer; ( komendant) commandant* * *mpwojsk. commanding officer, commander; naczelny dowódca commander-in-chief.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowódca
-
3 komendant
(w wojsku, policji) commanding officer; ( straży pożarnej) fire chief, ( w harcerstwie) scoutmaster* * *mpkomendantka f. Gen.pl. -ek (= dowódca) wojsk. commanding officer; ( w harcerstwie) scoutmaster; komendant straży pożarnej fire chief.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komendant
-
4 komendan|t
m 1. (zwierzchnik) chief- komendant policji the chief of police, the police chief- komendant straży pożarnej/żandarmerii a fire (brigade)/military police chief- komendant wojska a commanding officer, an army commandant- był komendantem posterunku policji he was the chief of the police station2. Wojsk. (dowódca) commanding officer, commandant- komendant plutonu a platoon commandant3. (w harcerstwie) ScoutmasterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komendan|t
-
5 dowódc|a
m 1. Wojsk. (pułku, dywizji, eskadry) commander, commanding officer; (floty) admiral, commander; (plutonu, drużyny) commander, leader 2. (powstania, operacji, kampanii) leader, commanderThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowódc|a
-
6 komender|ować
impf vi 1. Wojsk. (wydawać rozkazy) to give orders (kimś to sb); to order (kimś sb); przest. (dowodzić) to be in command (czymś of sth); to command (kimś sb)- sierżant komenderował plutonem a sergeant was in command of the platoon- „w tył zwrot!” komenderuje dowódca ‘about face!’ orders the commanding officer2. pot. (dyrygować) to push [sb] around a. about- nasz szef lubi komenderować ludźmi our boss likes pushing people around- pozwala/nie pozwala sobą komenderować he lets people push him around/he doesnt let anyone push him aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komender|ować
-
7 naznacz|yć
pf — naznacz|ać impf vt książk. 1. (oznakować) to mark (czymś with sth)- naznaczyć chusteczkę swoim monogramem to mark a handkerchief with one’s monogram2. (wyznaczyć) to set, to assign- naznaczyć dzień rozprawy sądowej to set a. assign a date for the lawsuit- mam naznaczoną godzinę wizyty u lekarza I have an appointment with a doctor- naznaczyć sobie pokutę to impose a penance on oneself3. (powołać) to appoint, to assign- naznaczył najstarszego syna na swojego następcę he appointed a. designated his eldest son his successor- dowódca naznaczył żołnierzy do patrolu the commanding officer assigned soldiers to the patrol4. przen. (zostawić ślad) to mark, to affect- twarz naznaczona przez cierpienie a. cierpieniem a face marked by distressThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naznacz|yć
См. также в других словарях:
commanding officer — commanding officers N COUNT A commanding officer is an officer who is in charge of a military unit. He got permission from his commanding officer to join me … English dictionary
commanding officer — n. the officer in command of any of certain units or installations in the armed forces … English World dictionary
Commanding officer — The commanding officer (CO) is the officer in command of a military unit. Typically, the commanding officer has ultimate authority over the unit, and is usually given wide latitude to run the unit as he sees fit, within the bounds of military law … Wikipedia
commanding officer — noun an officer in command of a military unit (Freq. 4) • Syn: ↑commandant, ↑commander • Derivationally related forms: ↑commandership (for: ↑commander), ↑command … Useful english dictionary
Commanding Officer — Der Commanding Officer (CO) (dt. wörtlich: kommandierender Offizier) ist in angelsächsischen Streitkräften der Offizier, der das Kommando über eine militärische Einheit, Einrichtung oder ein Schiff hat. Inhaltsverzeichnis 1 Aufgaben 2 Weiter… … Deutsch Wikipedia
commanding officer — UK / US noun [countable] Word forms commanding officer : singular commanding officer plural commanding officers an officer of any rank who controls a particular military group or operation … English dictionary
Commanding Officer's Quarters, Watertown Arsenal — U.S. National Register of Historic Places … Wikipedia
commanding officer — noun Date: 1720 an officer in command; especially an officer in the armed forces in command of an organization or installation … New Collegiate Dictionary
commanding officer — com,manding officer noun count an officer of any rank who controls a particular military group or operation … Usage of the words and phrases in modern English
commanding officer — command′ing of′ficer n. mil an officer having command of a military unit, installation, etc • Etymology: 1790–1800 … From formal English to slang
commanding officer — /kəmændɪŋ ˈɒfəsə/ (say kuhmanding ofuhsuh) noun an officer in command …
